-
1 угодить
сов.1) (кому-чему, на кого-что) канәгатьләндерү, күңелен табу, ярау2) ( во что), разг. [өстенә] туры килү, барып чыгу, басу, төшү, эләгү3) в кого-что, кому во что, разг. [атып] тидерү, [атып] туры китерү, [сугып] тидерү, тию
1 угодить